 |
| เหตุการณ์ 14 ตุลาคม 2516 คือเหตุการณ์ที่ประชาชนกว่าห้าแสนคนลุกขึ้นมาต่อสู้กับอำนาจเผด็จการทหารโดยการเรียกร้องรัฐธรรมนูญ อันเป็นผลให้รัฐบาลใช้กำลังและอาวุธปราบปรามประชาชน มีผู้เสียชีวิตตามรายงาน 77 คน แต่ในความป็นจริงแล้วมีผู้หายสาบสูญไปเป็นจำนวนมาก |
 |
| ภาพถ่ายจากมุมสูง เหตุการณ์ 14 ตุลาคม 2516 รัฐบาลเผด็จการทหารสั่งกำลังทหารให้ออกจากที่ตั้งและปราบปรามประชาชนผู้มีเพียงมือเปล่าหรืออย่างดีก็มีท่อนไม้ มีการใช้อาวุธปืนยิงกราดลงมาจากเฮลิคอปเตอร์ด้วย |
เช้าวันที่ 1 พฤศจิกายน 2556 ลิงจ๋อพร้อมกับกระต่ายน้อยจอมซ่ามาหาลุงแมวน้ำที่โขดหินตั้งแต่เช้าตรู่
“ลุงแมวน้ำ ลุงแมวน้ำ ตื่นเร้ว มัวแต่นอนอยู่นั่นแหละ” ลิงจ๋อส่งเสียงร้องเรียก
ลุงแมวน้ำโผล่ออกมาจากหลังโขดหินพร้อมกับทักทาย
“ลุงตื่นตั้งนานแล้ว ใครว่าลุงมัวแต่นอน ว่าแต่นายจ๋อมีอะไรเหรอ มาหาลุงแต่เช้าเชียว” ลุงแมวน้ำถาม
“พี่จ๋อเขาจะมาชวนลุงไปที่แยกอุรุพงษ์ฮะ” กระต่ายน้อยรีบตอบแทน ดวงตากระต่ายน้อยเป็นประกาย แสดงถึงความกระตือรือร้น
“จะไปทำไมล่ะ” ลุงแมวน้ำถาม
“อ้าว ลุงไม่รู้หรอกเหรอว่า ร่างพ.ร.บ.นิรโทษกรรมฉบับสุดซอยผ่านสภาผู้แทนเรียบร้อยแล้ว” ลิงจ๋อพูด
“ผ่านที่ไหนกัน เพิ่งจะวาระสองกันเมื่อคืน ต้องรอให้ผ่านวาระสามก่อนสิ” ลุงแมวน้ำตอบ
“ก็นี่แหละ ผ่านสภาผู้แทนทั้งสามวาระแล้วแปรญัตติวาระสองจบก็ลงมติวาระสามกันเมื่อตอนเช้ามืดนี้เอง อย่างด่วนเลยลุง” ลิงจ๋อเร่ง
“เดี๋ยวก่อนสิ ใจเย็นๆ ลุงยังมีงานสำคัญที่ทำค้างอยู่” ลุงแมวน้ำตอบ เพิ่งจะรู้เหมือนกันว่าร่าง พ.ร.บ. นี้ผ่านวาระสามแล้ว
“โอ๊ย ลุงนี่อิดออดจริง” ลิงจ๋อบ่น “เรื่องเขื่อนแม่วงก์ก็ทีหนึ่งแล้ว ชวนก็ไม่ไป ชักช้าเป็นแมวน้ำอยู่นั่นแหละ นี่ก็อีกแล้ว”
“อ้าว ก็เป็นแมวน้ำน่ะถูกแล้ว อีกอย่างก็แก่แล้วด้วย จะทำอะไรรวดเร็วเหมือนนายจ๋อได้ยังไง” ลุงแมวน้ำพูด
“ไม่กล้าไปก็บอกมาเถอะ ฮึ สงสัยลุงจะกลัวหมามุ่ยโปรยใส่ เราไปกันสองตัวก็ได้ จริงมั้ยกระต่ายน้อย” ลิงจ๋อดูแคลน แต่ลุงแมวน้ำรู้ดีว่าลิงจ๋อกำลังพูดเพื่อยุลุง
“จริงคร้าบ” กระต่ายน้อยรับคำ “รีบไปเร็วๆเข้า”
“กระต่ายน้อยนี่ก็แปลก ปกติกระต่ายมักขี้กลัว ขี้ตกใจ แต่รายนี้ดูกระตือรือร้นเสียจริง” ลุงแมวน้ำหัวเราะขำ
“อ้าว เรื่องบ้านเมืองเป็นเรื่องสำคัญ ขนาดขี้ตกใจอย่างกระต่ายน้อยยังพร้อมจะไปร่วมประท้วงเลย แล้วลุงจะอิดออดไปถึงไหน” ลิงจ๋อยุอีก
“ลุงไม่ได้อิดออด และไม่ได้ปฏิเสธ แต่ว่าลุงยังมีภาระค้างอยู่ ลุงเขียนบทความยังไม่เสร็จเลย การให้ความรู้แก่มวลชนก็เป็นการต่อสู้อย่างหนึ่งเหมือนกัน อีกอย่างหนึ่ง การแสดงละครสัตว์ลุงก็ต้องรับผิดชอบ รับงานมาแล้วจะทำให้เสียหายได้อย่างไร” ลุงแมวน้ำตอบ
“อ้อ ลุงเขียนบทความอยู่เหรอ เรื่องอะไรล่ะครับ” ลิงจ๋อถาม
ลุงแมวน้ำไม่ได้ตอบคำถามนายจ๋อ แต่พูดต่อไป “อีกอย่างหนึ่งก็คือ เหตุการณ์ครั้งนี้ลุงถือว่าป็นเรื่องที่ร้ายแรงมาก เพราะนี่คือการทำรัฐประหารในรูปแบบใหม่ที่น่ากลัว เมื่อก่อนผู้ที่ทำรัฐประหารได้ต้องมีกำลังและอาวุธ ซึ่งส่วนใหญ่ก็คือรัฐประหารมักทำโดยทหารนั่นเอง แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นการทำรัฐประหารด้วยเงิน มีเงินมากๆก็ยึดประเทศได้ด้วยการใช้เงินซื้ออำนาจบริหารและอำนาจนิติบัญญัติ กำลังที่จะต่อต้านกับอธรรมครั้งนี้ยังไม่พอหรอก ลุงกำลังรอวีรบุรุษที่จะมาเป็นผู้นำในการต่อสู้ด้วยกับพวกเรา”
“วีรบุรุษคนไหนล่ะลุง ตอนนี้ผู้นำการประท้วงมีอยู่หลายคน ทั้งนักการเมืองฝ่ายค้าน แกนนำพันธมิตร และอื่นๆอีกมากมาย” ลิงจ๋อถาม
ลุงแมวน้ำยังไม่ตอบคำถามอีก แต่พูดต่อไปว่า
“ลุงเคยผ่านเหตุการณ์พวกนี้มาแล้ว เมื่อ 40 ปีก่อน ตอน 14 ตุลาคม 2516 ลุงก็วิ่งฝ่าลูกกระสุนปืนอยู่ที่ท้องสนามหลวง ครบ 40 ปีพอดีเลย”
“ลุงแมวน้ำอยู่ในเหตุการณ์ 14 ตุลาด้วยเหรอ” ลิงจ๋อถาม “ไม่ยักรู้”
“ช่าย วันนั้นลุงอยู่ที่ท้องสนามหลวง จำได้แม่นยำเลยว่าลุงเดินอยู่แถวๆหน้าโรงละคอนแห่งชาติ มีเฮลิคอปเตอร์บินอยู่เหนือหัว ทันใดนั้นก็มีเสียงปืนกลดังรัว มีการยิงปืนจาก ฮ. ลงมาข้างล่าง ฝูงชนหาที่กำบังกันใหญ่ พวกที่อยู่ในที่โล่ง เข้าที่กำบังไม่ทัน รวมทั้งลุง ก็ได้แต่หมอบราบกับพื้น ที่จริงหากยิงจาก ฮ. การหมอบราบกับพื้นคงไม่ช่วยอะไร แต่ก็ทำอะไรไม่ได้มากไปกว่านั้น” ลุงแมวน้ำพูด
“อู๊ว์ว์ว์ ตื่นเต้นจัง” กระต่ายน้อยทำหูตั้งชัน “ว่าแต่เรื่อง 14 ตุลา นี่มันยังไงกันเหรอฮะลุงแมวน้ำ”
“นายจ๋อเล่าได้ไหมล่ะ สนใจการเมืองขนาดนี้” ลุงแมวน้ำถาม
“ผมเกิดไม่ทัน รู้นิดเดียวเองว่าเป็นวันที่ประชาชนลุกฮือขั้นขับไล่เผด็จการ” ลิงจ๋อตอบ
“เหตุการณ์ 14 ตุลาคม 2516 มีความสำคัญกับสถานการณ์ในปัจจุบันนี้ และที่จะเกิดขึ้นต่อไปในอนาคตมาก” ลุงแมวน้ำตอบ
“มันสี่สิบปีมาแล้วนะลุง นานมากแล้ว จะสำคัญกับปัจจุบันมากขนาดที่ลุงว่าได้ยังไง” ลิงจ๋องง “อ้อ แล้ววีรบุรุษที่ลุงรอคอยคือใคร ยังไม่ได้บอกเลย”
“ถ้ายังงั้นนายจ๋อกับกระต่ายน้อยอย่าเพิ่งไปที่อุรุพงษ์เลย มาฟังลุงเล่านิทานก่อนดีกว่า เสร็จแล้วก็ค่อยไปกัน” ลุงแมวน้ำพูด
“โอ๊ย จะมาฟังนิทานอะไรกันตอนนี้ กำลังหน้าสิ่วหน้าขวาน” ลิงจ๋อโวย
“ต่ายน้อยอยากฟังฮะลุง เล่าเลย” กระต่ายน้อยกระดิกหางสั้นอย่างระรัว “ผมชอบฟังนิทาน”
“ฟังก่อนแล้วค่อยไป ยังไม่มีอะไรช้าเกินไปหรอก และถ้านายจ๋อเข้าใจเหตุการณ์ 14 ตุลา มากกว่านี้ ก็อาจมีส่วนช่วยกับการขับเคลื่อนในครั้งนี้ก็ได้ เพราะว่าหนุ่มสาวที่มีบทบาทปลดปล่อยประชาชนจากเผด็จการทหารในวันนั้นก็คือคนที่มีส่วนในปฏิบัติการยึดประเทศในวันนี้” ลุงแมวน้ำพูด
“ฮ้า ยังงั้นเหรอลุง” ลิงจ๋ออุทาน “เอา ยังงั้นก็เอา ฟังนิทานสักหน่อยก็ดีเหมือนกัน อยากรู้เสียแล้ว” ลิงจ๋อตกลงในที่สุด
1 comment:
ขอบคุณครับ รอติดตามตอนต่อไป
Post a Comment