Thursday, July 14, 2011

13/07/2011 * ลัทธิเปรอนและบทเพลง ไม่ต้องร่ำไห้เพื่อฉัน อาร์เจนตินา (1)

วันนี้ดัชนี SET ปิดที่ 1,077.40 จุด เพิ่มขึ้น 15.01 จุด หุ้นไทยขึ้นวันหนึ่ ลงวันหนึ่ง น่าเวียนหัว

หุ้นในกลุ่ม SET50 วันนี้ไม่มีสัญญาณซื้อขาย ขณะนี้โปรแกรมถือหุ้นอยู่รวมทั้งสิ้น 41 ตัว

กลุ่มฟิวเจอร์ส วันนี้ฟิวเจอร์สเงิน (SI) เกิดสัญญาณซื้อตามทองคำ ส่วนถั่วเหลือง (S) เกิดสัญญาณขาย ลุงแมวน้ำยังมองสินค้าเกษตรเป็นแนวโน้มขาขึ้น ดังนั้นจึงปิดสัญญาซื้อเท่านั้น

ตลาดต่างประเทศ วันนี้ตลาดปิดเขียวกันเกือบหมด ที่ลงก็ลงแรง ได้แก่ตลาดหุ้นกรีซ

เงินดอลลาร์ สรอ อ่อนค่าฮวบจากคำพูดของเบน เบอร์นันกี ผู้ว่าการเฟด (FED) อันเป็นธนาคารชาติของสหรัฐอเมริกา ที่บอกว่าหากสถานการณ์เลวร้ายลงก็พร้อมที่จะใช้มาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจอีก ทำให้นักลงทุนคิดถึงเรื่องการพิมพ์ธนบัตรเพิ่มเพื่ออัดฉีดเข้ามาในระบบ ค่าเงินดอลลาร์ สรอ จึงอ่อนตัวลง

ทางด้านการขยายเพดานการก่อหนี้ของสหรัฐอเมริกา ฝ่ายการเมืองยังคุยกันไม่ลงตัว เส้นตายก็ใกล้เข้ามาทุกที หากผ่านกฎหมายไม่ทัน พันธบัตรรัฐบาลบางส่วนอาจต้องผิดนัดชำระหนี้

ในอดีตรัฐบาลอเมริกันเคยมีการผิดนัดชำระหนี้้พันธบัตรหรือไม่ เท่าที่ลุงแมวน้ำสืบค้นดู พบว่ามีอยู่หนึ่งหรือสองครั้ง

ครั้งแรก ในปี ค.ศ. 1933 เป็นการไถ่ถอนพันธบัตรที่มีออปชันหรือว่าทางเลือกเอาไว้ว่าผู้ซื้อพันธบัตรสามารถขอรับเป็นเหรียญทองคำได้ แต่เมื่อถึงวันไถ่ถอนจริงรัฐบาลไถ่ถอนด้วยเงินดอลลาร์ทั้งหมด ไม่ได้ชำระเป็นทองคำ ดังนั้นจะว่าผิดนัดชำระหนี้ก็ได้เพราะชำระไม่ตรงตามสัญญา แต่บางคนก็ไม่ถือว่าผิดนัดเพราะจ่ายเป็นเงินดอลลาร์ให้แล้ว ไม่ใช่ไม่จ่ายอะไรเลย

ครั้งที่สอง ปี 1979 รัฐบาลอเมริกันต้องผ่านกฎหมายเพื่อขยายเพดานหนี้ แต่แม้ว่ากฎหมายผ่านแล้วแต่งานธุรการเอกสารล่าช้า ผลก็คือทำให้ชำระหนี้ตั๋วเงินคลัง (T-Bill) ไม่ทันเวลา จึงถือว่าผิดนัดชำระหนี้ แต่ก็ผิดนัดเพียงไม่กี่วัน

ทั้งสองกรณีที่กล่าวมาไม่ใช่การจงใจผิดนัดชำระหนี้ แต่หากในครั้งนี้สภาคองเกรซไม่ผ่านกฎหมายก็จะเป็นการผิดนัดชำระหนี้อย่างจงใจเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของสหรัฐอเมริกา



ลัทธิเปรอนและบทเพลง ไม่ต้องร่ำไห้เพื่อฉัน อาร์เจนตินา (1)



สภาพภายในเมืองหลวงบัวโนส ไอเรส เมืองหลวงของประเทศอาร์เจนตินา




เช้าวันหยุด ในวันที่ท้องฟ้าแจ่มใสวันหนึ่ง ขณะที่ลุงแมวน้ำกำลังหัดเล่นอูคูเลเล่ดังกรุ๋งกริ๋งอยู่ข้างโขดหินจำลองในบริเวณคณะละครสัตว์ ลุงแมวน้ำก็เห็นลิงชิมแปนซีเจ้าเก่าเทินวัตถุเป็นประกายวาวสีทองๆอยู่บนหัว วิ่งมาแต่ไกล

เมื่อเข้ามาใกล้ ลุงแมวน้ำจึงเห็นว่าที่แท้ลิงชิมแปนซีกำลังเทินโหลปลาทองอยู่นั่นเอง

“หวัดดีลุงแมวน้ำ” ลิงจ๋อทัก

“หวัดดีนายจ๋อ” ลุงแมวน้ำทักทาย “แบกปลาทองน้อยมาทำไมน่ะ”

“กำลังหัดการแสดงชุดใหม่จ้ะลุง” ลิงตอบ “ขี่จักรยานล้อเดียวแล้วเทินโหลปลาทองไว้บนหัวโดยไม่ให้หล่น”

“โอ๊ย เวียนหัวจะตาย” เสียงปลาทองน้อยบ่นลอดออกมาจากโหล “ใครคิดการแสดงชุดนี้นะ”

“เฮอะ ปลาทองน้อยขี้บ่นจริง” ลิงชิมแปนซีบ่นบ้าง แล้วหันมาทางลุงแมวน้ำ “คนอื่นเค้าทำงานกัน ลุงแมวน้ำหลบมานอนเล่นเฉยเลยนะ”

“ใครบอกล่ะ นี่ลุงก็กำลังหัดการแสดงชุดใหม่อยู่เหมือนกัน” ลุงแมวน้ำตอบ

“นอนดีดกีตาร์ร้องเพลงเนี่ยนะ” ลิงโวย “ไปได้น้ำขุ่นๆเชียว”

“นี่มันอูคูเลเล่ เครื่องดนตรีพื้นเมืองของฮาวาย ไม่ใช่กีตาร์” ลุงแมวน้ำอธิบาย “เครื่องดนตรีนี้กำลังฮิต ลุงเลยหามาแสดงบ้าง”

“แมวน้ำเล่นอูคูเลเล่... มีแต่ครีบแล้วจะเล่นได้ยังไง” ลิงสงสัย

“เอาเถอะ เล่นได้ก็แล้วกัน ทำง่ายๆแล้วจะเป็นการแสดงได้ยังไง นี่ๆ ฟังนะ” ลุงแมวน้ำพูด พลางใช้ครีบหนึ่งจับคอร์ดและอีกครีบหนึ่งกรีดสาย เสียงดังกรุ๋งกริ๋ง แล้วร้องคลอ “เป็นไง ดูเหมือนเจสัน เมอราซไหม”

ลิงชิมแปนซีเอียงคอดูลุงแมวน้ำสักครู่ “ใครกัน ไม่รู้จัก แต่ดูยังไงก็เป็นลุงแมวน้ำอยู่ดีนั่นแหละ”

“ผมรู้จัก ผมรู้จัก” ปลาทองน้อยพูดบ้าง “เจสัน เมอราซ (Jason Mraz)ก็ต้องเล่นเพลง I’m Yours สิ แต่นี่ลุงเล่นเพลงอะไรน่ะ”

“ปลาทองน้อยเก่งจัง” ลุงแมวน้ำชม “ความรู้รอบพุงใช้ได้เลย”

ปลาทองเมื่อได้ฟังคำชมก็ว่ายน้ำดุ๊กดิ๊กอวดครีบหางสีสวยและพุงกลมๆอย่างภูมิใจ

“เพลงที่ลุงเล่นเป็นเพลงเก่า สามสิบกว่าปีแล้วมั้ง ชื่อเพลง Don’t Cry for Me Argentina” ลุงแมวน้ำพูด “ถ้าจะแปลเป็นไทยก็คือ ไม่ต้องร่ำไห้เพื่อฉัน อาร์เจนตินา

“เป็นเพลงของประเทศอาร์เจนตินาเหรอลุง” ลิงจ๋ออยากรู้ “แล้วทำไมอยู่ดีๆก็คิดเล่นเพลงนี้ขึ้นมา”

“ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมจู่ๆคิดถึงเพลงนี้ขึ้นมา” ลุงแมวน้ำตอบ “ผู้แต่งเนื้อร้องและทำนองเพลงนี้เป็นชาวอังกฤษทั้งคู่ เพลงนี้เดิมทีออกเป็นอัลบัมในราวๆปี 1976 แล้วก็ได้รับความนิยมมาก จากนั้นกลายมาเป็นละครเพลงแสดงในลอนดอนและกลายมาเป็นละครบรอดเวย์ในสหรัฐอเมริกาในอีกสองสามปีต่อมา ต่อมาก็กลายมาเป็นภาพยนตร์เพลงในปี 1996 อีก ที่แสดงและร้องโดยมาดอนนาไง”

“แล้วทำไมชื่อเพลงไปเกี่ยวกับอาร์เจนตินาได้ล่ะ” ลิงถามอีก

“ก็เพราะเนื้อเรื่องของละครเพลงเรื่องนี้น่ะสิ” ลุงแมวน้ำตอบ “ละครเพลงเรื่องนี้มีชื่อว่า เอวิตา (Evita) เนื้อเรื่องเป็นประวัติ มารีอา เอวา ดูอาร์เต เดอ เปรอน (Maria Eva Duarte de Perón) ภรรยาของอดีตประธานาธิบดีฮวน เดอมิงโก เปรอน (Juan Demingo Perón) ของประเทศอาร์เจนตินาในยุคประมาณปี ค.ศ. 1950”

“เป็นคนดังขนาดเอาชีวประวัติมาทำเป็นละครเพลงเลยเหรอฮะลุง” ปลาทองน้อยถามบ้าง

“อดีตประธานาธิบดีเปรอนและภรรยา เอวา เปรอน สองคนนี้มีเรื่องราวที่น่าสนใจมากอยู่เหมือนกัน” ลุงแมวน้ำตอบ “ทั้งคู่เป็นต้นกำเนิดของลัทธิเปรอง (Peronism) ที่มีอิทธิพลต่อการเมือง การปกครอง และต่อประชาชนชาวอาร์เจนตินามาอย่างต่อเนื่องมาเป็นเวลานานหลายสิบปีจนถึงในปัจจุบันนี้ แม้ว่าทั้งสองจะเสียชีวิตไปนานแล้วก็ตาม ไม่ธรรมดาเลยนะ”

“ขนาดนั้นเลยเหรอ” ลิงชิมแปนซีชักสนใจ วางโหลปลาทองลงกับพื้นและนั่งลงข้างๆลุงแมวน้ำ “ลุงเล่าให้ฟังหน่อยสิ อยากฟังนิทาน”

“นี่ไม่ใช่นิทาน” ลุงแมวน้ำพูด “ที่จริงเรื่องราวของอดีตประธานาธิบดีเปรอนและภรรยาเอวาสองคนนี้ รวมทั้งประเทศอาร์เจนตินาเองเป็นเรื่องที่น่าสนใจไม่น้อยทีเดียว แต่หากจะคิดว่าเป็นนิทานฟังเพลินๆก็ได้ ลุงจะเล่าให้ฟังเท่าที่รู้ก็แล้วกัน”

“อ้อ” ลุงแมวน้ำนึกขึ้นได้ “ต้องบอกไว้ก่อนว่าในหนังสือหรืองานเขียนที่เป็นภาษาไทยเขียนเกี่ยวกับอดีตประธานาธิบดีเปรอนและลัทธิเปรอนมีอยู่ไม่น้อย ส่วนใหญ่จะอ่านชื่อประธานาธิบดีว่า ฮวน เปรอง และเรียกชื่อลัทธิว่าลัทธิเปรอง ลุงแมวน้ำก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าทำไมจึงสะกดว่า เปรอง แต่ลุงแมวน้ำฟังจากคนอาร์เจนตินาซึ่งใช้ภาษาสเปนออกเสียงก็ได้ยินว่า เปรอน ดังนั้นลุงแมวน้ำขออ่านว่า เปรอน ก็แล้วกัน แต่ก็ขอให้เข้าใจว่าเป็นคำเดียวกับ เปรอง”

“อีกอย่างหนึ่ง” ลุงแมวน้ำพูดต่อ “หากคิดว่าเป็นนิทานก็ดีเหมือนกัน ฟังแล้วจะได้รู้สึกว่าทำใจเป็นกลางได้ง่าย จะทำให้มองเห็นอาร์เจนตินาได้ในหลายๆมิติ บทความที่เกี่ยวกับลัทธิเปรอนบางบทความก็เจือปนความทัศนคติส่วนตัวเอาไว้ไม่น้อย บางครั้งก็เหมือนการมองลูกเต๋าจากด้านเดียว แต่หากเราต้องการเรียนรู้เพื่อศึกษาและเพื่อนำไปใช้พัฒนา เราควรมองด้วยใจที่เป็นกลาง มองจากหลายๆด้าน ลุงแมวน้ำก็พยายามมองจากหลายๆมุม ก็ลองฟังดูแล้วกัน”

“แหมๆๆ ลุงแมวน้ำพูดเป็นปริศนา” ลิงชิมแปนซีพูด “เข้าใจยาก งั้นเล่าเลยก็แล้วกัน”


ประเทศอาร์เจนตินา


แผนที่ทวีปอเมริกาใต้ แสดงประเทศอาร์เจนตินาและประเทศอื่นๆ


ก่อนที่เราจะคุยกันถึงเรื่องเปรอน เรามาปูพื้นทำความเข้าใจเกี่ยวกับประเทศอาร์เจนตินากันก่อนสักเล็กน้อย ประเทศอาร์เจนตินามีชื่อทางการว่า สาธารณรัฐอาร์เจนตินา (Argentina Republic) เดิมทีเป็นอาณานิคมของประเทศสเปนมาตั้งแต่ศตวรรษที่ 16 ต่อมาประกาศเอกราชในปี ค.ศ. 1816 หรือเกือบๆสองร้อยปีมาแล้ว แม้จะเป็นเอกราชแต่อาร์เจนตินาก็ได้รับอิทธิพลทางวัฒนธรรมและภาษาจากสเปนเอาไว้มาก ดังนั้นจึงยังใช้ภาษาสเปนเป็นภาษาราชการมาจนถึงทุกวันนี้

ประเทศอาร์เจนตินามีเนื้อที่ประมาณ 2,770,000 ล้านตารางกิโลเมตร มีขนาดพื้นที่ใหญ่เป็นอันดับ 8 ของโลก และใหญ่เป็นอับดับสองในทวีปอเมริกาใต้รองจากบราซิล มีขนาดเป็น 5.4 เท่าของประเทศไทย (ประเทศไทยมีขนาดพื้นที่ใหญ่เป็นลำดับที่ 51 ของโลก)

ทางด้านการเมืองการปกครอง อาร์เจนตินาปกครองแบบสาธารณรัฐประชาธิปไตย มีประธานาธิบดีเป็นประมุข การแบ่งเขตบริหาร แบ่งเป็น 23 จังหวัด (Provinces) และ 1 เขตเมืองหลวงสหพันธ์ เมืองหลวงของอาร์เจนตินาชื่อ Buenos Aires (บัวโนส ไอเรส)

ทางด้านเศรษฐกิจ ในช่วงปี ค.ศ. 1880 – 1929 เศรษฐกิจของอาร์เจนตินารุ่งเรืองมากจากการส่งออกสินค้าเกษตรและจากการลงทุนของกลุ่มทุนชาวอังกฤษและฝรั่งเศส ในยุคนั้นอาร์เจนตินาติดอันอับหนึ่งในสิบของประเทศที่ร่ำรวยที่สุดในโลกทีเดียว ส่วนในปัจจุบันสินค้าส่งออกหลักของอาร์เจนตินาคือผลิตภัณฑ์จากถั่วเหลือง น้ำมันดิบ น้ำมันถั่วเหลือง ถั่วเหลือง เมล็ดพืช น้ำมัน ข้าวสาลี ข้าวโพด ยานยนต์ และปศุสัตว์/เนื้อ ระบบเงินตราที่ใช้คือเงินเปโซ (Peso)

ทางด้านสังคมและวัฒนธรรม ประชากรอาร์เจนตินาประมาณร้อยละ 92 นับถือศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก ประเด็นศาสนานี้มีบทบาทสำคัญต่อลัทธิเปรอนซึ่งลุงแมวน้ำจะได้เล่าต่อไป





No comments: